Ο ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ - Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ - ΚΑΙ Η ΝΕΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΜΑΣΚΑΣ.

 

Πριν μερικούς μήνες αν κάποιος αναφερόταν στον όρο Μάσκα, το πιο πιθανό ήταν να εννοούσε τη χαριτομένη φυσιγνωμία που ενσάρκωσε ο ηθοποιός Τζιμ Κάρεη στη γνωστή ταινία "Η ΜΑΣΚΑ" (THE MASK).

Σήμερα όμως δεν συμβαίνει το ίδιο. Σήμερα οι πάντες ζούμε στον ρυθμό της μάσκας. Της μάσκας που μας έχει επιβληθεί για έναν ιό που δε μπορούμε σε καμία περίπτωση να γνωρίζουμε αν είναι πραγματικός ή ένα φανταστικό κατασκέυασμα προκειμένου να επιτευχθούν κάποιοι στόχοι. 

Διότι πολλές φορές έχει διαπιστωθεί ότι χρησιμοποιείτε ένα γεγονός για αντιμερισπασμό, το οποίο διατηρείται τεχνιέντως στην επικαιρότητα για να μην αντιληφθεί η κοινή γνώμη κάποια δράση η οποία εκτελειται παρασκηνιακά.

Έκπληξη επίσης προκαλέι το γεγονός ότι ένω σε ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχει ενας παροξυσμός σχετικά με τη τοποθέτηση της μάσκας προσώπου, την κοινωνική απόσταση, και ολες τις προφυλάξεις την ίδια ώρα στην πόλη Wuhan στην Κίνα από οπου υποτίθεται ότι ξεκίνησε ο ιός, πραγματοποιείται φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, σα να μην έχουν ακούσει ποτε για τη λεγόμενη "πανδημία"

Στο βίντεο που ακολουθεί το Youtube εχει απενεργοποιήσει τη μουσική για λογους πνευματικης ιδιοκτησιας.

Ας έρθουμε λοιπόν στο θέμα μας. 

Τους τελευταίους μήνες βιώνουμε όλοι μας, σε παγκόσμιο επίπεδο ένα είδος εξαναγκασμού στο να φοράμε μάσκα προκειμένου να προστατευθούμε και να προστατεύσουμε απο την διασπορά του υποτιθέμενου ιου. 

Αυτό έχει προακλέσει εναν διχασμό σε όλους τους ανθρώπου σε ολόκληρο τον κόσμο, που και στις δυο περιπτωσεις και οι δυο από τη μεριά τους έχουν δίκιο.

Οι μεν λένε ότι πρεπει να φοράμε τη μάσκα γιατί έτσι εμποδιζουμε την μετάδοση του ιού ή της οποιαδήποτε ασθένειας μεσω της εκπνοής και έχουν δικιο, και 

Οι δε που λένε ότι με το να φοράς τη μάσκα για συνεχόμενες ώρες κατα τη διάρκεια της ημέρας προκαλέις μεγαλύτερο κακό στον ίδιο σου τον εαυτό, καθώς εμποδίζεις την ελεύθερη εισροή οξυγόνου, αναγκάζεσαι να εισπνέεις το ιδιο το διοξείδιο το άνθρακα που εκπνέεις και εγκλοβίζεται στη μάσκα, οπου και αυτό ειναι σωστό.

Σε κάθε περίπτωση, για να πιάνει τόπο η χρήση της μάσκας πρέπει κάποιος να είναι ασθενής.

Και ερχόμαστε και βλέπουμε ότι όλοι μας αντιμετωπιζόμαστε από την πολιτεία ως άρρωστοι, χώρίς όμως να είμαστε άρρωστοι. 

Γιατί δε μπορούμε αν πέρνουμε ως δεδομένο ότι ο καθένας από εμας ειναι άρρωστος, τότε δημιουργούμε από μονοι μας ένα αρρωστημένο περιβάλλον. 

Προυπόθεση όμως είναι να υπάρχει και αρρώστια. Αν ζούσαμε στη δεκαετία του 90, χωρις ιντερνετ και κινητα με σοσιαλ μηντια, αυτή η παρατεταμενη "επιδημιολογία" δε θα μπορουσε να συντηρηθεί κατ αυτό τον τρόπο και έτσι μεσα σε μια εβδομάδα θα είχε ξεχαστεί από μονο του.

Σήμερα όμως είμαστε όλοι μας συνδεδεμενοι με το ιντερνετ σε τετοιο βαθμό που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα μεσα από την οθόνη του κινητού μας.

Έτσι έχει δημιουργηθεί ενας διχασμός μεταξυ των ανθρώπων. Και απ ότι φαίνεται, θα κρατησει ακομα για απαρα πολυ καιρό αυτή κατάσταση.

Επίσης έχουν εφευρει και τον όρο "ασυμπτωματικοί", δηλαδή θες δε θες μπορεί να έχεις τον ιό, διχως όμως να εκδηλώνεις συμπτώματα. Αυτό πως μπορεί να γίνει δε το καταλαβαίνω.

Για παράδειγμα αν κάποιος έχει ενα απλό κρυολόγημα, θα πρέπει να εκδηλώσει έστω το σύμπτωμα του συναχιού με μπουκωμα στη μυτη. Αν δεν έχεις το σύμπτωμα, πως μπορεις να έχεις την ασθενεια.

Εν πάση περιπτώση, πρέπει όλοι μας να κάνουμε ενα βήμα πίσω και να προσπαθησουμε να αντικρίσουμε τη δάσος. Να δουμε ότι όλο αυτο που βιώνουμε είναι μια τεχνιτή πραγματικότητα στην οποία μας έχουν βάλει μεσα να ζουμε και να προσπαθησουμε να συνεννοηθουμε όλοι οι άνθρωποι προκειμένου να δουμε ποια είναι η αληθεια και ποια όχι. 

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΚΡΗΣ